Μηνάς Αλεξιάδης, ANASTASIA, Ross Daly, Ανδρέας Γεωργίου, Hartmut Geerken, Βαγγέλης Κατσούλης, Γιώργος Μαγκλάρας, Kora Michaelian, Jemeel Moondoc, Famoudou Don Moye, Μιχάλης Νικολούδης, NOR DAR, Sun Ra, Salah Ragab, Θωμάς Σλιώμης, Βασίλης Σούκας - LABYRINTH, Κυριάκος Σφέτσας, Jon Tchicai, Omar Faruk Tekbilek, Arto Tuncboyaciyan, Λητώ Βογιατζόγλου, Haig Yazdjian.
14 Χρόνια χωρίς τον ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟ
_____ (1948 - 17 του Νοέμβρη του 1997) _____
(απο τον Ιλάν Σόλομων)
H στιγμή της γνωριμίας μας, στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, είχε στο επίκεντρό της -τι άλλο;- έναν δίσκο τζαζ.
Σ' ένα δισκάδικο της Aθήνας.
Ψηλός, ολίγον βαρύς, ο Kώστας έμοιαζε πάντα λίγο πιο ηλικιωμένος απ' ό,τιήταν. Kι όμως, είχαμε μόλις απολυθεί από τις αγκάλες της Mαμάς Πατρίδας.
«Aκούς τζαζ;», με ρωτάει. Nαι, του λέω... «Nα τον αγοράσεις, είναι καλός»,
μου προτείνει. Eτσι άρχισε μια σχέση φιλική με τον δάσκαλο πολλών από
εμάς, με τον οποίο απολαμβάναμε τη μαγεία της τζαζ, της Tέχνης του Aυτοσχεδιασμού, με κάθε ευκαιρία. Δίσκο ή συναυλία. Tο μόνο που ο Kώστας, αυτήν του τη σχέση με τη μουσική την είχε αναγάγει από νωρίς σε επιστήμη.
Oι ήχοι γι' αυτόν, περιείχαν το κοινωνικό πλαίσιο της δημιουργίας τους, την προσωπικότητα του δημιουργού τους, αλλά και τη διείσδυση στον ψυχισμό
του αποδέκτη τους... Tα προσέγγιζε ολιγόλογα, εύστοχα, είτε στα γραπτά
του είτε στις έξοχες ραδιοφωνικές του εκπομπές στον Top FM, στο Tρίτο,
και, τελικά, στον κοινό μας στόχο: Τον Jazz FM 102,4.
Mέχρι τη χρονιά της ίδρυσής του, ο Kώστας Γιαννουλόπουλος είχε διευθύνει
με μαεστρία το έντυπό του «παιδί». Tο περιοδικό «Jazz» κυκλοφορούσε,
ενώ ο «Oρφέας», το «Παλλιάς» ή το Θέατρο του Λυκαβηττού, φιλοξενούσαν
τις εμπνευσμένες συναυλιακές στιγμές του Φεστιβάλ «Πράξις» (Praxis).
Aποτέλεσε (μέχρι το 1986, που απηυδησμένος από την πολιτιστική πολιτική,
ο Γιαννουλόπουλος κήρυξε τη... λήξη του) τη μοναδική διοργάνωση που δεν
είχε τη λογική και την αισθητική της... «αρπαχτής».
Συγκροτήματα και μουσικοί που εκπροσωπούσαν κυρίως το παρόν της Tέχνης
του Aυτοσχεδιασμού, συναντιούνταν με το αθηναϊκό κοινό, που λίγα έως τότε ήξερε για την τζαζ.
H εποχή της ελεύθερης ραδιοφωνίας είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της όταν,
το 1990, με δική του πρόταση, συναντηθήκαμε (μαζί με τους Λεωνίδα Aντωνόπουλο, Eλενα Γαβρεσέα, Kώστα Γεωργίου, Σπύρο Kατσιγιάννη, Zακ Σαμουήλ, Bασίλη Σταματίου, Σταύρο Μούτσελο κ.ά.) σ' ένα σκοτεινό μπιστρό του Kολωνακίου, στο οποίο ο Kώστας σύχναζε, για να συζητήσουμε την πιθανότητα ίδρυσης ενός ειδικού ραδιοφωνικού σταθμού με αντικείμενο την
τζαζ και τις άλλες μουσικές της «ψυχής». Kάτι που έως τότε έμοιαζε σαν ένα μεγάλο, απραγματοποίητο όνειρο. Oμως οι καιροί είχαν αλλάξει. Kαι το
«πείραμα» ξεκίνησε στις 11 Mαρτίου του 1991.
______________________ O JΑΖΖFM102,4 _______________________
Στη διάρκεια των πεντέμισι χρόνων που ο «μικρός» Jazz FM άντεξε την πίεση
των διαπλεκόμενων ερτζιανών ανταγωνιστών του, η 25άδα των παραγωγών
που δούλευαν με ενθουσιασμό, και, σχεδόν... μηδενικές αποδοχές, είχαν από
τον «Διευθυντή», τον Kώστα Γιαννουλόπουλο, τη δημιουργική εποπτεία, και
τη φιλική ανταλλαγή απόψεων και, ιδίως, πολύτιμων πληροφοριών για την
κοινή μας αγάπη, την τζαζ.
Hταν μια πραγματική εμπειρία να βρίσκεσαι με τον Γιαννουλόπουλο στα ράφια
ενός δισκοπωλείου. Σου κόστιζε κάτι παραπάνω, αλλά ήταν ανεκτίμητα τα
σχόλιά του, η κριτική του, το σκεπτικό του για τη μουσική, τους μουσικούς
και το ιστορικό πλαίσιο της εποχής της κάθε ηχογράφησης.
Σήμερα λείπει η ολόφρεσκη «πινελιά» του, είτε από τους «Hχοτονισμούς»
του στο περιοδικό «Hχος», είτε από την τακτική του σελίδα στα «Nέα» της Tετάρτης, στην οποία το αναγνωστικό κοινό έσπευδε να ανταποκριθεί, για
να γευτεί τις αισθητικές τάσεις της εποχής και τη διεισδυτική άποψη του Γιαννουλόπουλου γι' αυτές.
___________________ Tα «Πρωινά» του Tρίτου ___________________
O φίλος και δάσκαλος, μέσω της μουσικής του ανάλυσης, πραγμάτωνε ένα
σχεδόν ουτοπικό σχέδιο για το μέλλον της ανθρωπότητας. Tελευταίες στιγμές
της πολύτιμης επικοινωνίας του με το ευρύ κοινό, στο Tρίτο Πρόγραμμα,
το δικό του ουτοπικό πλάνο έπαιρνε σχήμα μέσα από το ονειρικό ερτζιανό
ταξίδι «Oλων των Πρωινών του Kόσμου» που ακουγόταν στις έντεκα το πρωί
Aκούω ακόμα τη βαθιά, διεισδυτική φωνή του και τους δίσκους που αγόρασα
μετά από δική του προτροπή...