Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Kinks Co-Founder and Former Bassist Pete Quaife Dies

Original Kinks bassist and band co-founder Pete Quaife has died at the age of 66 -- the cause of death is as yet unconfirmed although the BBC website reports he had been undergoing kidney dialysis for over ten years.


Quaife quit the Kinks in 1969 before going on to form his own band a few months later but
Mapleoak never came close to achieving the success his former outfit enjoyed.

Quoted at the time as being unhappy with life in the Kinks, partly because of the tensions between brothers Ray and Dave Davies, Quaife ended his five-year stint in the band only to return for a one-off reunion show in Canada in 1981.

A fully-fledged reunion was mooted at the time but never came to fruition.

However it wasn't all negative for Quaife during his Kinks tenure. The highlight came with the recording of the 1968 'Village Green Preservation' album. Speaking to Jukebox magazine in 2006 the bassist recalled, "Making that album was the high point of my career. For me it represents the only real album made by the Kinks ... in which we all contributed something."
BBC NEWS




After leaving The Kinks, Quaife founded a new band, the country/rock outfit, Mapleoak. The group's name derived from the heritage of its members: The 'Maple' represented the two Canadian members of the group (singer-songwriters Stan Endersby (born 17 July 1947, in Lachine, Quebec, Canada) and Marty Fisher (born 24 December 1945, in Vancouver, British Columbia, Canada), while the 'Oak' represented British members Quaife and drummer Mick Cook.

Quaife had contacts in Denmark, so the group gigged heavily there and in the UK during most of 1969 and early 1970. Cook left the band in June 1969, and was replaced by another Canadian: Gordon MacBain (born 5 August 1947, in Toronto, Ontario, Canada), who would write most of the group's original material.


Mapleoak released their first single, "Son of a Gun", in April 1970 but it failed to chart. Quaife then left both the band and the music industry. He subsequently moved to Denmark, and did not appear on Mapleoak's only album, which was released in 1971.

''Mapleoak" 1971

Add To Facebook

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

All Along the Watchtower !!! ...And the wind began to howl








  Dedicated To The People of Africa





        

  There must be some kind of way
out of here
Said the joker to the thief
Theres too much confusion
I cant get no relief
Businessman they drink my wine
Plow men dig my earth
None will level on the line
                                                           Nobody of it is worth

Hey hey
No reason to get excited
The thief he kindly spoke
There are many here among us
Who feel that life is but a joke
But uh But you and I weve been through that
And this is not our fate
So let us not talk falsely now
The hours getting late

All along the watchtower
Princes kept the view
While all the women came and went
Bare-foot servants to, but huh
Outside in the cold distance
A wild cat did growl
Two riders were approachin
And the wind began to howl

Hey Oh All along the watchtower
Hear you sing around the watch
Gotta beware gotta beware
I will Yeah Ooh baby

Bob Dylan (C) & (P) 1967

All along the watchtower


Το All along the watchtower του Bob Dylan,
ηχογραφήθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 1967
και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο John Wesley Harding,
που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς..




 Bob Dylan (C) & (P) 1967

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Είχε ηχογραφηθεί στις 6 Νοεμβρίου του 1967 και κυκλοφόρησε ένα μήνα και μερικές μέρες αργότερα, στις 27 Δεκεμβρίου. Ένα ροκ τραγούδι που γράφτηκε και ηχογραφήθηκε από τον ίδιο τον Bob Dylan και κυκλοφόρησε από την δισκογραφική εταιρεία "Columbiα". To τραγούδι υπάρχει στο άλμπουμ «John Wesley Harding» και η πρώτη ζωντανή παρουσίαση του έγινε το 1974 στο Σικάγο. Αφορμή για να "γεννηθεί" αυτό το εκπληκτικό τραγούδι ήταν ένα ατύχημα που είχε ο Bob Dylan με την μοτοσικλέτα, το οποίο "σημάδεψε" την καριέρα του. Πολλοί κριτικοί είχαν εκφράσει την άποψη ότι οι στίχοι του "All along the watchtower" παρέπεμπαν στην Βίβλο (Κεφάλαιο 21, 5-9).
Παραμένει ενα απο τα πιο διαχρονικά  τραγούδια διαμαρτυρίας.


Jimi Hendrix All Along The Watchtower 1968

Τον Ιανουάριο του 1968 το “All Along The Watchtower” είχε μεν ηχογραφηθεί από τον Bob Dylan, αλλά δεν είχε ακόμη κυκλοφορήσει σε single. Μπορούσε κανείς να το βρει μόνο στο άλμπουμ “John Wesley Harding” που ο Αμερικανός τραγουδοποιός έβγαλε το Δεκέμβριο του 1967. Εκείνα τα χρόνια, βέβαια, τα singles ήταν πιο δημοφιλή από τα albums και το τραγούδι δεν είχε ακόμη γίνει γνωστό, όταν ο Jimi Hendrix αποφάσισε να το διασκευάσει σε μια δική του, πιο ηλεκτρική εκδοχή.

Ο Hendrix είχε ερωτευθεί το κομμάτι πριν καν κυκλοφορήσει το “John Wesley Harding” εξάλλου. Το είχε ακούσει στη Νέα Υόρκη, όταν πήγε για φαγητό με το μάνατζέρ του, Michael Goldstein, που του έδωσε μια κασέτα με τα καινούργια, ακυκλοφόρητα κομμάτια του Dylan. Ξετρελάθηκε. Με το που βγήκε το άλμπουμ, αγόρασε μια κόπια και την έφερε μαζί του στο Λονδίνο. Η τότε κοπέλα του, Kathy Etchingam, τον θυμάται να παίζει το δίσκο ξανά και ξανά. Είχε πάθει εμμονή.

Ο Jimi Hendrix ασχολήθηκε 4 ολόκληρους μήνες με το “All Along The Watchtower” μέχρι να το φέρει στη μορφή που το έκανε διάσημο. Από ένα τζαμάρισμα με το γκρουπ του ,τον Dave Mason και τον Brian Jones, το μετέτρεψε σε μια υπερπαραγωγή. Ξανάγραψε την κιθάρα και το μπάσο, μίξαρε τα πάντα ξανά και ξανά και τελικά το κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1968.

Ήταν μια τεράστια επιτυχία κυρίως ανάμεσα στους στρατιώτες που πολεμούσαν στο Βιετνάμ, που το άκουγαν από ερασιτεχνικούς σταθμούς (καθώς εκείνοι τον βάσεων των ΗΠΑ το «έκοβαν»). Ο ίδιος ο Dylan θεωρούσε ότι η εκδοχή του Hendrix ήταν πολύ καλύτερη από τη δική του. Ο Hendrix όμως, έχασε ξαφνικά κάθε ενδιαφέρον για το “All Along The Watchtower” και μέχρι το τέλος του 1968 είχε σταματήσει να το παίζει στις συναυλίες του, ακόμη κι όταν το κοινό του το ζητούσε επίμονα.




Οι M.G.C., στις Σπέτσες, το καλοκαίρι του 1969.
Ήταν η τελευταία μέρα που παίξανε οι M.G.C.
και είναι η πρώτη ηχογραφημένη  διασκευή στην Ελλάδα
με τους στίχους που προσάρμοσε ο Δ.Πουλικάκος.


M.G.C., στις Σπέτσες, τον Σεπτέμβριο του 1969
στο club Showboat
Ήταν η τελευταία μέρα που παίξανε οι M.G.C.

«Γύρω γύρω στη σκοπιά (1968)»

Θυμάται σχετικά ο Δημήτρης Πουλικάκος :
« Το τραγούδι αυτό είναι το κλασικό ''All Along the Watchtower'' του Dylan,
που το 1968 ήταν το πρώτο κομμάτι που τραγουδήσαμε στα Ελληνικά με τους M.G.C.
Είχα κάνει την μετάφραση και ένα βράδυ που το παίζαμε στου ''ΛΕΩΝΙΔΑ'' στην πλάκα, είχε έρθει να μας ακούσει κι ο Διονύσης ο Σαββόπουλος, ο οποίος μου ζήτησε τα λόγια, του τα 'δωσα και αλλάζοντας αρκετά τους στίχους, το έβγαλε ως ''Ο παλιάτσος κι ο ληστής''!

Είχαμε θελήσει κι εμείς να το βγάλουμε τότε 45αρι, και μάλιστα πρίν από το Νιόνιο, αλλά η τότε εταιρία μας (Music Box), που όλως τυχαίως είναι και η τωρινή μας (!), το βρήκε αντιεμπορικό και μας πρότεινε ένα ιταλικό hit της εποχής, το ''Ablausi'' (που τώρα βέβαια κανένας δεν το θυμάται). Αρνηθήκαμε και σπάσαμε το συμβόλαιό μας.» (Δημήτρης Πουλικάκος)
 
Διαλυθήκαμε μετά από εκείνο το βράδυ, εγώ πήγα στο Λονδίνο, ο Πολύτιμος στο Παρίσι κλπ. Το ηχογράφησε ο Βασιλάκης ο Ντάλας σ' ένα παλιό Telefunkem.
Παίζουν οι M.G.C. με την τελευταία τους σύνθεση:

Δημήτρης Πολύτιμος:farfisa 
Τάκης Σέμπος: ηλεκτρική κιθάρα
Βασίλης Ντάλας: μπάσο
Τζίμης Τζιμόπουλος: τύμπανα
Δημήτρης Πουλικάκος Φωνή

οι στίχοι του Δ.Πουλικάκου:   «Γύρω γύρω στη σκοπιά (1968)»

Θα υπάρχει κάποια διέξοδος, είπε ο παλιάτσος στο ληστή
γύρω μας βλέπω σύγχυση, γαλήνη δε θα βρεις
εμπόροι πίνουν το κρασί, κι άλλοι σκάβουν τη γη
κανένας νόμος δεν ισχύει, τα πάντα έχουν χαθεί.

Δε χρειάζεται ν' ανησυχείς, ήταν τα λόγια του ληστή
βρίσκονται δω πολλοί από μας, που έχουν γι' αστείο τη ζωή
κι ας μη μας ήτανε γραφτό, τα 'χουμε ζήσει αυτά
που λέμε λόγια, πια λοιπόν, η ώρα είναι αργά.

Γύρω-γύρω στη σκοπιά, φύλακες ξαγρυπνούν
καθώς γυναίκες και παιδιά, αδιάκοπα περνούν
κάπου απ' έξω μακριά, αιχμάλωτος βογκάει
πλησιάζουν καβαλάρηδες, τ' αγέρι λυσσομανάει.

 ^Ω^
 


Διονύσης Σαββόπουλος. Από τον "Μπάλλο" του 1971.
Μαζί του τα "Μπουρμπούλια''.

«Ο παλιάτσος κι ο ληστής»
Ήρθα τρεχάτος μέχρι εδώ, είπε ο παλιάτσος στο ληστή
Κι αν σου 'χει μείνει μια σταλιά ντροπή, δώσε λιγάκι προσοχή
Εμπόροι πίνουν το κρασί μας, και κλέβουνε τη γη
Εσύ είσαι η μόνη μας ελπίδα, περιμένουμε να 'ρθείς

Τα παίρνεις όλα πολύ στα σοβαρά, ήταν τα λόγια του ληστή
Έχουν περάσει όλα αυτά, πάει καιρός πολύς
Εδώ απάνω στα βουνά, δεν δίνουν δυάρα τσακιστή
για ό,τι έχει κερδηθεί, για ό,τι έχει πια χαθεί

Πίσω απ' του κάστρου τη σκοπιά οι πρίγκιπες κοιτούν
καθώς γυναίκες και παιδιά, φεύγουν για να σωθούν
Κάπου έξω μακριά, ο άνεμος βογκά
ζυγώνουν καβαλάρηδες με όπλα και σκυλιά


Η πρώτη διασκευή του τραγουδιού από Έλληνα καλλιτέχνη έγινε από τον Πουλικάκο γύρω στο 1968. Ακολούθησε ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο οποίος με την έγκριση του Πουλικάκου δανείστηκε τους στίχους και με μερικές αλλαγές δημιούργησε το "Ο παλιάτσος και ο ληστής". Αργότερα το ίδιο τραγούδι ερμήνευσαν οι Αδελφοί Κατσιμίχα.
 
Dylan wrote "All Along the Watchtower" along with the other songs on
1967 album ''John Wesley Harding''

Add To Facebook

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Το παράδειγμα ενός έξυπνου ανθρώπου


της Ελίνας Γαληνού

Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού αφεντικού; Να έχει μεγάλες αντοχές, ευρεία δυνατότητα προβλέψεων, ηγετική παρουσία. Να αξιοποιεί σωστά και αποτελεσματικά το ανθρώπινο δυναμικό τοποθετώντας τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση. Να σταθμίζει τους κινδύνους και να επισημαίνει τις ευκαιρίες. Να παίρνει γρήγορες αποφάσεις...

Κάποτε σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία, ο κ. ΧΧ συγκέντρωνε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και γι' αυτό τον είχαν επιλέξει για την θέση του Γενικού Διευθυντή. Τα θετικά της απόδοσής του εμφανίζονταν κάθε μήνα στις λίστες πωλήσεων κάνοντας τους μετόχους και τα στελέχη της εταιρείας να τρίβουν τις χούφτες τους από ικανοποίηση. Η εταιρεία πήγαινε ρολόι για πολλά χρόνια, τα κέρδη ανέβαζαν στα ύψη τις μετοχές της και το προσωπικό της εργαζόταν με κέφι, απολαμβάνοντας ένα καλό εργασιακό περιβάλλον.

Ολα πήγαιναν καλά, ώσπου κάποτε ξέσπασε μια μεγάλη οικονομική κρίση. Φυσικά, η μεγάλη άλλοτε ανθίζουσα επιχείρηση, δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Οσο δύσκολο είναι να χτιστεί και να οργανωθεί καλά μια οποιαδήποτε επιχείρηση, άλλο τόσο εύκολο είναι να καταρρεύσει. Ετσι και εκείνος ο επιχειρηματικός κολοσσός με τις εκατοντάδες υποκαταστήματα που διατηρούσε σε όλον τον κόσμο, άρχισε να βλέπει μέσα σε λίγους μήνες τους τζίρους του να κατηφορίζουν απελπιστικά. Οπότε το διοικητικό συμβούλιο και οι βασικοί μέτοχοί της, συγκεντρώθηκαν για να πάρουν σκληρές αποφάσεις.

Οι αποφάσεις αυτές συνήθως έχουν χαρακτήρα περικοπών αναγκαστικά, καθώς είναι γνωστό και ευνόητο σε όλους ότι όταν πέφτουν οι πωλήσεις και άρα οι εισπράξεις, χωρίς περικοπές δαπανών η επιχείρηση σε λίγο καιρό δεν θα μπορεί να επιβιώσει. Για να περισωθεί λοιπόν, έπρεπε να θυσιαστούν κάποιοι. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ζήτησαν από τα επιτελικά στελέχη της εταιρίας να προβούν σε αθρόες απολύσεις απ΄όλα τα υποκαταστήματα. Οι επιτελικοί έκαναν τους υπολογισμούς και κατέληξαν στα ποσοστά απολύσεων και τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας που έπρεπε να καταργηθούν ή να συγχωνευτούν και τα παρουσίασαν στο Δ.Σ.

Ολοι βρήκαν λογικές τις προτάσεις, εκτός από τον κ. ΧΧ τον Γενικό Διευθυντή, ο οποίος τηρούσε σιγή ιχθύος. Αφού πέρασε αρκετή ώρα σιωπής του, τον ρώτησαν επιτέλους ποιά ήταν η δική του γνώμη...

"Σκέφτομαι ότι μετά από την ανακοίνωση απολύσεων, πόσοι άνθρωποι θα γυρίσουν στα σπίτια τους αύριο δυστυχισμένοι. Πόσοι απ΄αυτούς θα δούν τη ζωή τους να ανατρέπεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Και είναι όλοι άνθρωποι που τόσα χρόνια τώρα, στηρίζουν με τη δουλειά τους την εταιρεία μας..." είπε αφήνοντας άφωνους από έκπληξη τους λοιπούς παρευρισκόμενους

"Σκέφτομαι ακόμα ότι αν η ζωή τόσων ανθρώπων υποβαθμιστεί, θα συμπαρασύρει και άλλους τόσους κύκλους εργασιών οι οποίοι συνδέονται με το βιοτικό τους επίπεδο. Αρα ο ένας κατήφορος θα φέρει τον άλλον σαν χιονοστιβάδα. Μια τέτοια κατάσταση όμως, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για όλους μας. Διότι αν αυτή η ανέχεια συνεχίσει να μετακυλίεται από τον έναν στον άλλον, ο κίνδυνος μιας κοινωνικής έκρηξης είναι πιθανότατος. Και τότε, θυμηθείτε το, κανένας μας δεν θα γλιτώσει. Μπορεί να δούμε τους ανέργους να καίνε τα εργοστάσια και τα γραφεία μας στο τέλος...και τότε θα τα έχουμε χάσει όλα για όλα.."

Ο κ. ΧΧ τότε, ως άκρως προνοητικός διευθυντής, τους παρουσίασε την εναλλακτική του πρόταση. "Να κόψουμε όλοι εμείς οι διευθυντές το 50% από τους μισθούς και τα μπόνους μας και για τα επιτελικά στελέχη μας, το αντίστοιχο 30%. Νομίζω ότι το ύψος των αμοιβών μας επιτρέπει τέτοια περιθώρια... Εμείς οι "επικεφαλείς" είμαστε αρκετοί σε όλα τα υποκαταστήματα που έχει η εταιρία μας και με τις περικοπές αυτές, θα εξοικονομηθούν πολλά χρήματα. Ετσι δεν θα χρειαστεί να απολύσουμε ούτε έναν υπάλληλό μας. Οταν τα πράγματα φτιάξουν, θα επαναφέρουμε και τις δικές μας αμοιβές στα παλιά τους δεδομένα..."

Οι συνεργάτες του δέχτηκαν να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα περικοπών που σύντομα απέδειξε την αποτελεσματικότητά του και την ευφυία του κ. ΧΧ. Η εταιρεία συνέχισε τη λειτουργία της χωρίς να χάσει κανένας εργαζόμενος τη δουλειά του. Και όταν η κρίση πέρασε, οι εργαζόμενοι ήταν διπλά περήφανοι για το έξυπνο αφεντικό τους.

Διοικείν εστί προνοείν, αλλά και πολύ ακριβή χάρη....

Μήπως μελαγχολήσατε;

Ινφογνώμων Πολιτικά Το παράδειγμα ενός έξυπνου αφεντικού

Add To Facebook

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

"Money can't buy life"...

Remembering Bob ...29years before



last words to his son : "Money can't buy life"...

Add To Facebook