Erik Satie - Gnossiennes No.1
Αφησα την μουσική σου , να αγκαλιάσει όλο το δωμάτιο..Erik Satie , και τα λόγια της τελευταίας μεγάλης ποιήτριας (απ' οσα ξέραμε μέχρι και σήμερα)Κικής Δημουλά :
<<.. αυτό που πιο πολύ έκαμε την καρδιά μου να σπαρταρήσει, να μικρύνει, να γίνει καρδιά παιδική, να ξανααισθανθεί... >>
..ακόμα στριφογυρνάει στο μυαλό μου!
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις ,
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις ,
που ζείς ,
που αναπνέεις - καθάριο οξυγόνο
και με τα μάτια της ψυχής σου,
κάνεις όλους μας να ονειρευτούμε πάλι σαν παιδιά !
να ξεπέρασουμε τους εφιάλτες μας,
να νιώσουμε τον πλησίον μας
και να σβήσουμε σαν κεράκι της Λαμπρής
απο αυτά που θάρθουν ..
Ξεπερνώντας μας - ανοίξαν τα φτερά τους ,
φέραν την Ανοιξη καταχείμωνα ,
μεσ' στα σκοτάδια θάρθει το νέο και θάναι Φωτεινό- είναι μόνο 15 χρονών ..
Το μέλλον είναι εδώ και μαθαίνουμε απ'αυτό - όσοι θελουμε να μάθουμε..
Ο Χρόνος σβήνει όταν κοιτάμε πίσω , μα αυτή ειν΄η αλήθεια, πηγή τροφής για την ψυχή.
Ερωτας για Ζωή κι άσε τον Θάνατο να συλλογάται πως δεν έχει Θέση εδώ,
Αστον να τρέμει - απο Φόβο - να χαθεί μεσ'στις πέτρινες σκέψεις του - να ταπεινωθεί..
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου