Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

''Εφυγε'' Ο Γιώργος Κολόζης


Πέθανε ο διακεκριμένος ντοκιμαντερίστας Γιώργος Κολόζης

Από ανακοπή καρδιάς, στον ύπνο του, στις 5 τα ξημερώματα Τρίτης, πέθανε ο διακεκριμένος σε διεθνή φεστιβάλ ντοκιμαντερίστας Γιώργος Κολόζης σε ηλικία 59 ετών. Σπούδασε πολιτικές- οικονομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο Αθηνών και στην συνέχεια φωτογραφία στο School of Modern Photography (S.M.P. of New Jersey) και σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου.

Λάτρευε αυτό που έκανε και δεν τσιγκουνευόταν χρόνο -που μεταφραζόταν σε χρήμα- για να έχει το πλάνο που ήθελε στα ντοκιμαντέρ του.

Σπουδαίο χαρακτηρίστηκε και το κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ του «Αιγαίο νυν και αεί», 13 επεισοδίων, για τα σκαριά του Αιγαίου που οδηγούνταν στον αφανισμό, παρασέρνοντας μαζί τους και μια σπουδαία παραδοσιακή λαϊκή τέχνη, της ναυπήγησης τέτοιων σκαφών.

Με το καϊκι του καπεταν Ανδρέα Ζέππου -που κράτησε «αξιόμαχο» ο ιδιοκτήτης του και πολύτιμος συνεργάτης του Κολόζη, αρχιτέκτονας Κώστας Γουζέλης- επι τρία χρόνια κάλυψε 1.500 ναυτικά μίλια αρμενίζοντας στο Αιγαίο.

«Προσπαθούμε να ξυπνήσουμε την αληθινή μνήμη, να βρούμε την ουσία της ζωής, να χτυπήσουμε το πλαστικό, να ζήσουμε το αυθεντικό», είχε πεί τότε ο Γιώργος Κολόζης σε συνέντευξη του στα «ΝΕΑ» και τον Πάνο Γεραμάνη το 2006.

Με το κρατικό βραβείο ποιότητας τιμήθηκε η ταινία του τεκμηρίωσης «Η μνήμη» του Βασίλη Μαζωμένου σε παραγωγή Γιώργου Κολόζη από το 43ο φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Προσφάτως ο Γιώργος Κολόζης είχε βραβευτεί στη Ρωσία με τον Αργυρό Ιππότη για το κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ «Το πήδημα του Κατσαντώνη και ο μπαρμπα Λάμπρος».

Με αφορμή ένα παλιό θρύλο για τον πρωταγωνιστή του δράματος του Θεάτρου Σκιών «Ο ήρωας Κατσαντώνης», και μέσα από την ζωή ενός ιδιόμορφου ηλικιωμένου ορεσίβιου, του μπάρμπα Λάμπρου Κοντογούνη, η ταινία είναι ένα διαχρονικό ταξίδι σε μια αυθεντική ιστορία ζωής δυο προσώπων με απόσταση μερικών αιώνων μεταξύ τους.

Μεταξύ των ντοκιμαντέρ που φέρουν την υπογραφή του είναι και τα «Τελευαίος παράδεισος» (1995), «Κάτω από το βλέμμα των Θεών» (19997), «Τα τραγούδια των νομάδων» (1999) «Λαύριον» (2001), «Ου τόπος» (2002). Η πιο πρόσφατη δουλειά του ήταν η σκηνοθεσία των επεισοδίων της σειράς "Οι μεγάλοι Έλληνες".

Ανήσυχη φύση, έλεγε με χαρά «τώρα που μεγαλώσαμε να πάρει άλλος τη σκυτάλη, να βγουν μπροστά νέα παιδιά στη δουλειά», όμως δεν ήθελε να σταματήσει.

Σκόπευε να επιστρέψει στη Δονούσα, για να ολοκληρώσει ένα ντοκιμαντέρ- ευσεβή πόθο 22 χρόνων, για το νησί. Δεν πρόλαβε...

Η κηδεία του Γιώργου Κολόζη θα γίνει αύριο, Πέμπτη, στις 17.30 από το νεκροταφείο Παπάγου.
πηγη : ΤΑ ΝΕΑ


Εις μνήμην του Γιώργου Κολόζη και του μπαρμπα- Λάμπρου Κοντογούνη..
..την είχα δει στην ΕΡT και ..μαγεύτηκα απο την αυθεντικότητα των χαρακτήρων.
Κρίμα που δεν εχει αναρτηθεί ολόκληρη στο You Tube.
Σημείο αναφοράς και διδαχής για τις κατοπινές γενιές .
Μία προσευχή ..!
''o Κολόζης ο συγχωρεμένος ,επενδύει πάνω στον μύθο του Κατσαντώνη και αναδεικνύει ενα μεγάλο κομμάτι της Ιστορίας και Λαογραφίας σε Αυθεντικό περιβάλλον..''

Ο Μπαρμπα-Λάμπρος Κοντογούνης,
Εφυγε ενας ανθρωπος,μαζι με μια εποχη μαζι του
Τυχεροι οσοι τον γνωρισαμε και προλαβαμε τουλαχιστον να παρουμε μια μικρη γευση απο αναμνησεις μιας ζωης μιας Ελλαδας που δεν υπαρχει πλεον.
Χαιρετισματα μπαρμπα Λαμπρο κι οταν ξαναπερασω απο Βαρβαριαδα θα αφησω ενα λουλουδακι εκει που αναπαυεσαι και θα τσουγκρίσω τα ποτήρια, για σενα στο πανηγύρι.
.
http://www.agrafiotis.gr/content/view/117/55/

http://partetavouna.blogspot.com/2010/01/blog-post.html
http://partetavouna.blogspot.com/2010/01/blog-post.html

http://www.videorecent.com/video/2/6VGYEyGD38w.html



Add To Facebook

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

The Ivar Avenue Reunion - Ivar Avenue Reunion US 1970



RCA Records – 1970
Neil Merryweather – vocals and bass
Charlie Musselwhite – harmonica and vocals
Barry Goldberg – organ and piano
Lynn Carey – vocals
John Richardson – guitar
Robin Boers – drums
J.J. Velker – organ

Produced by Neil Merryweather and Morey Alexander
Engineers – Peter “Rabbit” Abbott, Richie Schmitt, Rick Ruggier, Dennis Smith, Grover Helsley

01 Mama Ride
02 After While
03 Magic Fool
04 Fast Train
05 My Daddy Was a Jockey
06 Charlotte Brown
07 Run, Run Children
08 Walkin' Shoes
09 Toe Jam

Neil’s manager Morey Alexander received a call from RCA Records asking Neil to put a jam album together like Merryweather’s “Word of Mouth”.

Neil Merryweather, Charlie Musselwhite and Barry Goldberg were reunited again after playing on the Capitol Records album together.

“Merryweather, Richardson & Boers” were the band that jammed with Barry and Charlie. J.J. Velker played on a few tracks.

Neil brought Lynn Carey to the sessions as a guest artist.

The reunion occurred at RCA Studios on Ivar Avenue, thus the name “Ivar Avenue Reunion”.

http://www.theneilmerryweather.com/
Review
The record-consuming public of the '70s was enthusiastic enough about jam sessions to have been offered all kinds of products such as this album, the contents of which beg the question of just what is a jam session, anyway? In this case, the liner notes hint at a casual get-together of various friends, with the cast of characters extending well beyond the confines of the four names listed under the album title. The music these individuals come up with is more like the type of song material rock artists put on a formal album. There is really not much jamming, other than a concluding group improvisation given the title of "Toe Jam," an unappetizing decision seeing how it is preceded by "Walkin' Shoes" and "Run, Run Children" before that. This hint of an obsession with sweaty feet is the only consistent thing about an album that is simply all over the place, depending on who is taking charge of any given song. Charlie Musselwhite can do a shuffle blues, so he contributes that. Barry Goldberg is a familiar hand at jams, but also co-writes songs with vocalist Lynn Carey that require a flutist and French horn player to augment the group. In the former case, hiring one that plays out of tune is not something that benefits the song at all. On the plus side, certain types of grooves are nailed dead-on. The recording aggregation, who collectively pose on the back cover and for the most part do not look like people one would want to invite over for the evening, bite down solidly on an Otis Spann cover entitled "After While." It is the "Smokestack Lightning" groove, with the results actually an improvement over the sound of Musselwhite's own blues recordings. "Fast Train" is a good example of type of joyous but overlong rock-gospel tracks that were popular in the '70s, with solid vocalizing from Carey. ~ Eugene Chadbourne, All Music Guide

Neil on the Island of Corfu, Greece at the 60' s

Add To Facebook