Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Κάποτε άραγε… ήμασταν…άνθρωποι;


Kάποτε αγωνιζόμαστε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.Τώρα παλεύουμε να αναζητήσουμε κάποιο όνειρο, ένα όραμα, μια αξία…

Απο την Eύη Βαγιάτη
http://www.epikairo.gr/

Add To Facebook

4 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Ακούγεται τραγικό. Όμως αν συνεχίσουμε να ψάχνουμε, θα βρούμε όνειρα. Και αν συνηθίσουμε να προσπαθούμε, τα όνειρα θα έρχονται χωρίς να τα αναζητούμε.
Καλό τριήμερο!

ZippoZero είπε...

Η ζωη ειναι ενας απεραντος και ατελειωτος κηπος..Οσο περισσοτερο σκαβει κανεις,τοσα περισσοτερα ανακαλυπτει ;o) Ομορφο Blog btw.
Have a nice weekend.

Ανώνυμος είπε...

"το όνειρο είναι δικό μας... και θα βγούμε απ' αυτό όποτε εμείς το θελήσουμε»

ξέρετε μήπως ποιό είναι το καταπλητικό τραγούδι που ακούγεται στην εισαγωγή?? το πρώτο εννοώ. Είαι ό,τι πιό όμορφο έχω ακούσει

Standin'AtTheCrossroads είπε...

..το Ονειρο!
αν προσέξεις καλύτερα στην δεξι'α μπάρα, προς την κορυφή, υπάρχει το ρόζ κασετοφωνάκι.εκεί μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε 50 κομμάτια , νακούσεις ,ή να τακούσεις όλα μετην σειρά.Το πρώτο λοιπόν ,όπως και το καθένα απο τα επόμενα , αναγράφεται ο καλλιτέχνης και το όνομα του τραγουδιού, συνεπώς, ξέρεις τι ακούς!
Ειναι ο Nick Drake,κορυφαίος τροβαδούρος της Βρεττανικής Folk
70's.Εδώ μπορείς να κατεβάσεις τον δίσκο :
http://standinatthecrossroads-blackcatbone.blogspot.com/2007/11/nick-drake-bryter-later-1970-uk-island.html